Het rationele antwoord: Tijd is een dimensie, een natuurkundige grootheid.
Het hele heelal beweegt zich sinds zijn ontstaan door de dimensie tijd met een snelheid van 1 sec/sec. Wij bewegen, Einstein even buiten beschouwing latende, mee.
Net zoals de meter niet de lengte is, is de seconde of het uur niet de tijd, het is een eenheid van tijdsverloop. Die eenheid is net zoals alle andere eenheden een afspraak tussen mensen.
Aangezien die dimensie onderdeel is van het heelal bestand die dimensie die we tijd noemen niet voordat het heelal en daarmee ook alle andere dimensie bestonden.
Als je je beweegt door de ruimtelijke dimensies doe je dat meestal intentioneel. We maken instinctief een onderscheid tussen de dimensie lengte, de eenheid waarin die gemeten wordt, de meter, onze bewegen door die dimensie wandelen fietsen vliegen en de snelheid waarmee we dat doen in km/u.
Bij tijd maken we dat onderscheid niet of toch veel minder. Zowel de dimensie, als het meten ervan en het bewegen door de tijd noemen in de omgang tijd.
Vooral het bewegen door de tijd, het beleven van de tijd, het voortschrijden van de tijd onderscheiden van de dimensie tijd lijkt meestal niet gemaakt te worden.
De klok toont de tijd, de wijze kent zijn tijd, de perfectionist neemt zijn tijd en de verstrooide verliest zich in de tijd.
Het woord tijd gebruiken we dagdagelijks maar wat we bedoelen is echter niet eenduidig. In het gesprek tijdens het filocafé zijn een aantal invullingen van het woord tijd aangehaald. Wat iemand met het woord tijd bedoelt is daarmee context afhankelijk, je kan een vermoeden hebben maar in het gesprek werd duidelijk dat een vermoeden niet altijd klopt.
Als we de tijd nemen om tijd een tijdje te onderzoeken merken we dat de tijd, alhoewel elke seconde op de klok even lang duurde, met verschillende snelheden ging. Ondanks dat we er hetzelfde woord voor gebruiken is wat we meten niet wat we beleven.
Zo maar een idee:
Als donkere energie de tijdruimte oprekt is tijd een emergente eigenschap van dat proces. Dat betekend ook dat, als de hoeveelheid donkere energie niet uniform verdeeld is door het universum, tijd niet overal even snel vorderd. Gezien de niet uniforme verdeling van de materie is het aannemelijk dat de donkere materie ook niet uniform verdeeld is.
Podcast:
Tijdonderzoeker Susanna Bloem - Kruipt de tijd, of vliegt-ie? https://podcastaddict.com/episode/134007193 via @PodcastAddict
Iedereen is uniek, we kunnen dan ook nooit op alle vlakken 100% gelijk zijn.
In de westerse maatschappij waarderen we, mijn inziens, het werk en of de bijdrage van een persoon niet steeds op gelijke voet. Sommige beroepen of activiteiten worden financieel en of sociaal erg ongelijk behandeld. Iemand met een wat zeldzamere combinatie van talenten wordt, omwille van de markt werking, meer betaald en heeft meer standing dan iemand met een andere combinatie van talenten. Zo maakt de westerse (kapitalistische) manier van samenleven mensen sociaal en economisch ongelijk. Echter, in mijn ogen, is een economische meerwaarde nog geen reden om je beter te voelen dan een ander.
Streven naar iedereen gelijke kansen geven is nobel maar niet iedereen heeft dezelfde noden. Beter zou dan ook zijn om te streven naar kansen op maat om zo iedereen de kans te geven zich zo ver mogelijk te ontwikkelen in een zelf gekozen richting. Als je iedereen rechtvaardig, respectvol en op maat ongelijk behandeld, behandel je iedereen gelijk.
Je kan niet bestaan buiten het universum. Hierdoor heeft alles in het universum, in meer of mindere mate, een invloed op jezelf. Slechts voor een aantal van die invloeden kan je kiezen dat je er op reageert of dat je het negeert. Zowel reageren als negeren heeft consequenties. Hoe beter je inzicht in hebt in de consequenties voor jezelf hoe beter je kan kiezen hoe je omgaat met die invloeden en aan welke je jezelf blootstelt.
Wat perfectie is vult ieder voor zich in. Maar veel mensen lijken vervolgens meestal te verwachten dat anderen zich daaraan ook aan houden. De neurotypische invulling verschilt waarschijnlijk op sommige vlakken fundamenteel van de invulling die een neurodiverse persoon aan perfectie geeft.
Als neurodivers persoon omgaan met de verwachtingen van de neurotypische meerderheid kan vermoeiend, stressvol en verwarrend zijn. Een neurotypische persoon kan dit ook ervaren maar, in mijn ervaring, is de energie die veel neurodiverse mensen spenderen om aan de verwachtingen te voldoen veel hoger.
Kiezen om die energie niet te spenderen heeft veelal de consequentie dat het functioneren in de maatschappij door een gebrek aan aanvaarding moeilijker wordt. Voor sommige zo moeilijk dat het niet vol te houden is.
Algemeen: Waar repressie begint.
Wettelijk, in België: Bij negationisme en het aanzetten tot geweld.
Persoonlijk: Als het in strijd is met je eigen waarden en normen. Of als je aan zelfcensuur doet, als je context afhankelijk dingen wel of niet gaat zeggen.
Je kan vrije meningsuiting (het vrij uiten van een mening) hebben maar dat betekend niet dat je consequentieloos je mening kan uiten.
Galileo Galilei deed door Copernicus te volgen aan vrije meningsuiting maar werd monddood gemaakt door de heersende klasse, de kerk.
Ook Charles Darwin heeft, als ik me niet vergis, lang geaarzeld vooraleer zijn boek te publiceren.
Een algemeen aanvaarde “waarheid” kan en mag geen grens zijn aan de vrije meningsuiting.
Immers de meerderheid heeft niet altijd gelijk. Vertrouwen hebben in de overheid om te bepalen wat wel en niet toelaatbaar is om te denken en te zeggen is daarom geen goed idee.
In vrije meningsuiting staat mening, een mening is geen feit, geen gegeven, een mening is een standpunt, een oordeel een subjectieve opvatting. Een dergelijke mening mag je hebben en verkondigen. Je mening proberen promoten als waarheid, ze proberen op te leggen aan anderen is geen vrijenmeningsuiting maar nijgt, in extremist, naar indoctrinatie.
Je mening moet je vrij kunnen uiten, een poging tot indoctrinatie of manipulatie moet je niet vrij kunnen uiten. Spijtig genoeg is het onderscheid erg moeilijk te maken.
Vrije meningsuiting lijkt in de groep en de maatschappij meer te betekenen dan de letterlijk betekenis dat je vrij bent om je standpunt te uiten. Tijdens het filosoferen werd aan het begrip een aantal extra facetten toegevoegd waardoor vrije meningsuiting als begrip een andere, bredere lading dekt.
Als afsluiting een bedenking, je mag vrij je mening uiten maar niet opleggen. Wat je toehoorder (of lezer) met jouw mening doet komt toe aan de toehoorder.
Page 8 of 15
- You are here:
-
Home
- Uncategorised
