Het gesprek kwam snel op het onderwerp klimaat, daarbij werd opgemerkt dat een individu maar een druppel op een hete plaat is. Echter ook een kleine inspanning heeft, een weliswaar klein, resultaat maar het is een resultaat.
Het stoïcisme in gedachte werd ook geopperd dat "als je niets kan doen trek het je dan niet aan en aanvaard de situatie" wat dan weer in verband gebracht werd met onmacht. Met de nuance dat "we kunnen niets doen" veelal betekend we willen niets doen.

Aan toeval kan je niets doen aan de gevolgen van toeval wel.

Of je iets kan doen is afhankelijk van je eigen mogelijkheden, capaciteiten en slagkracht.
Wat je doet is gebaseerd op je kennis, je ervaring en je leefomstandigheden.
Of je iets wil doen is enerzijds afhankelijk van je prioriteiten, je keuzes, je belangen, je motivatie. En anderzijds of je je verantwoordelijk voelt waarbij de afweging tussen korte termijn en lange termijn, tussen eigen belang, algemeen belang en het belang van de planeet ook een rol speelt

Door andere te inspireren, te organiseren kan je de slagkracht van je actie vergroten (Greta Thunberg). Als je voor actie, voor verandering kiest loop je aan tegen de uitdagingen van veranderingsmanagement aan.