Deze op het oog simpele vraag werd tijdens het gesprek al snel complex. Deze contradictie is op zijn minsts deels terug te brengen op de verschillende definities, terug te brengen naar hun eigen leefwereld, die mensen hebben over wat simpel of complex is. De mens is een bron van complexiteit. Menselijke interactie is een grote bron van complexiteit

Is de natuur simpel of complex? De complexiteit van de natuur zit in de biologie er achter. Er zijn verschillende soorten complexiteit, sommige vormen zijn nodig om iets te laten bestaan. Die complexiteit is een eigenschap van de natuur. De mens slaagt er in om nog enkele lagen complexiteit boven op die van de natuur te leggen.

Heb je de keuze om die complexiteit al dan niet te aanvaarden? Er lijkt een omgekeerd evenredig verband te zijn tussen de complexiteit van het leven en levens geluk. Kennis en inzicht kan van een complex iets een simpeler, behapbaar, iets maken. Echter oversimplificatie, populisme, brengt zijn eigen gevaren mee.

In de oudheid gingen mensen als het moeilijk werd, als het allemaal moeilijk te vatten wedt,  te raden bij orakels en goden. Koningen en keizers werden vergoddelijkt en aanbeden om de redding te brengen. Tegenwoordig nemen populisten de rol van redder op zich. Ik vrees echter dat net zo belust zijn op offergaven en evenveel kans op slagen hebben dan de goden van weleer.