Geloof is, mijn inziens, iets als waarheid omarmen ondanks alle twijfel en scepticisme. Een overtuiging, een idee, een denkbeeld dat, als je er in gelooft, deel uitmaakt van je basis, van de manier waarop je de wereld ziet en ervaart. Als geloof een bron van hoop, troost en samenhorigheid is heeft het, of het onderwerp van dat geloof nu wel of niet objectief aantoonbaar is, een invloed in de fysieke wereld. Een aantoonbaar effect op de gelovige mens en daarmee op de maatschappij.

Religie is geen synoniem van geloof, religie is de organisatie van geloof. De meeste mij bekende religies draaien dan ook niet enkel om geloof en de reden van het bestaan maar ook om groepsgevoel, moraal en ethiek. Als die laatste als dogma’s beschouwd worden is er al snel het verlangen om de maatschappij zich te laten confirmeren aan de religie. Het lijkt mij verdraagzamer, humaner, als daarentegen de religie zijn plaats zoekt en krijgt in de maatschappij.

Een deel van de geloofwaardigheid en het bestaansrecht van religies zit in rituelen. De nood aan rituelen is bekend in de antropologie, het zoogdier mens lijkt nood te hebben aan rituelen. Religies spelen hier op in. Ze brengen als het ware structuur in het leven.

Bijgeloof is enerzijds het geloof dat niet aansluit bij je eigen geloof of overtuiging. Anderzijds noemen we wat we zelf geloven tegen beter weten in (amuletten , geluksbrengers, …) bijgeloof. Of alle geloof bijgeloof is hangt af je definitie. Als je bij je zoektocht nood hebt op een frisse alternatieve religie kijk dan eens naar de “Kerk van het Vliegend Spaghettimonster” op Wikipedia, op de (officiële) website of bij de Nederlandse afdeling.