Wat, in een sociaal culturele betekenis, een norm is kan je lezen op Wikipedia.

Als normen afspraken, conventies of verwachtingen zijn die een groep een cultuur of een subcultuur gemeenschappelijk heeft dan bepaalt de groep, waarvan je al dan niet vrijwillig deel uit maakt, eenzijdig door consensus mede gestoeld op onverschilligheid, behoudsgezindheid en eigenbelang de norm. Die consensus lijkt gestuurd te worden door influencers, autoriteiten, de media, geloof....

Je conformeren aan de normen van de groep waarin je vertoefd maakt functioneren in de groep gemakkelijker. Je niet conformeren, je hoofd boven het maaiveld steken maakt je kwetsbaarder. Als je door redenen buiten je invloed of door conflicterende normen niet kan voldoen aan de norm is er soms weinig begrip vanuit de groep.

Normen evolueren door de tijd. Dat betekent niet dat ze steeds in dezelfde richting evolueren soms wordt er terug gegrepen naar het verleden of naar een andere cultuur.

De tegenstelling normaal versus abnormaal wordt bepaald door de normen die je hanteert om de ander te beoordelen. Meestal ga je daarbij uit van je eigen normen en niet die van de andere die je beoordeeld. Of dat al dan niet terecht is kan je een keer vragen op een volgend filocafé.