Op die vraag kwamen een groot aantal persoonlijke antwoorden. Een nieuw leven creëren, zin en betekenis geven, bijdragen aan de groep, aan een hoger doel. Maar ook zelf beschikking, contemplatie en aansluitend bij jezelf zodat je spontaan, zonder onrust, kan leven. Voor bijna alle aanwezigen was het materiële van ondergeschikt belang om hen leven als vervuld te zien.

Een vervuld leven is geen voltooid leven maar een leven waarin je nu tevreden bent. Mitterant zou dat, naar mijn idee, prachtig samengevat hebben met de woorden “Et alors”.

Een lang leven is geen garantie op een vervuld leven. Geboren worden houd geen recht in op een minimale levensduur, geluk of enige andere verwachting van de baby of de familie.
Je kan niet meer doen dan het leven continu naar best vermogen te optimaliseren.
Een vervuld leven is een leven dat voldoet aan de verwachting van degene die het, naar eigen mogelijkheden, inzichten en prioriteiten, leeft.