Geluk in de betekenis van het toeval dat in je voordeel uitdraait past niet in deze context.

Verschillende mensen hebben verschillende leefwerelden, sommige leven voornamelijk in emoties, voelen is voor hen de hoofdmanier van bestaan, andere leven in een meer rationele wereld waardoor de definitie van geluk onderling meer dan waarschijnlijk ook van mekaar zal verschillen.

De woorden geluk en gelukkig met betrekking op emotie en gevoel komen naar mijn mening op hun beurt ook in twee smaken. De eerder kortstondig, mogelijk heftige emotie die je kan ervaren, als je iemand ontmoet, als je een schilderij ziet, als je je doel bereikt enzovoort. En de tweede smaak het langdurige achtergrond gevoel van een gelukkig leven.

Ik heb de indruk dat er veel mensen bezig zijn met de eerste smaak, het jagen op kortstondig geluk, in de waarschijnlijk ijdele hoop daardoor langdurig geluk te vinden. Kortstondig geluk is nu eenmaal gemakkelijker te ervaren, je kan het zelfs, in al dan niet chemische vorm, kopen.

Langdurig geluk heeft meer te maken met het vinden van een precair drievoudig evenwicht tussen het vinden van een levenswijze die, onder je actuele omstandigheden, je zoveel mogelijk jezelf laat zijn. Als tweede poot, naar eigen inzicht en vermogen, jezelf en je omstandigheden maximaliseren. In het besef dat je niet kan verwachten dat de wereld zich aan jou gaat aanpassen en dat jij jezelf, tot op een bepaalde hoogte, ook niet aan de wereld hoeft aan te passen. En, met als derde poot, de voor jezelf passende mix van risico en voorzichtigheid.

Er is geen standaard recept voor gelukkig zijn, de nodige ingrediënten voor je eigen geluk vinden en vooral herkennen is een van de grootste levensuitdagingen maar met waarschijnlijk ook de beste return on investment.