1: What’s in a name
Een naam van een ding is een label dat het gemakkelijk maakt om er naar te refereren. Het is handig als de naam iets zegt over het ding waarnaar het refereert maar dat hoeft niet. Sommige namen dragen voor sommige mensen betekenis onafhankelijk van het ding waarvoor ze een label zijn.
Bijvoorbeeld in de DSM 4 wordt een type autisme omschreven als Syndroom van Asperger.
Voor mij is “Syndroom van Asperger” een handig label om een min of meer omschreven deel van het autisme spectrum te omschrijven. Andere maken de link met Hans Asperger en zijn onfrisse geschiedenis. Hierdoor hebben ze bezwaar tegen de aanduiding “Syndroom van Asperger”. Nochtans hebben beide Rationeel enkel door een stuikje gedeelde geschiedenis met elkaar te maken. De aanduiding “Syndroom van Asperger” gebruiken om te refereren naar een omschreven stukje ASS betekend niet dat je het eens bent met Hans A. Het betekend enkel dat je het hebt over iemand met autisme met bepaalde kenmerken. Emotionele connecties leggen tussen Hans A en “Syndroom van Asperger” maakt communicatie ingewikkelder zonder, naar mijn inziens, een toegevoegde waarde anders dan “woke” zijn. Begrip, respect verdraagzaamheid zijn het waard om nagestreefd te worden en te waardevol om belast te worden door extra rugzakken.
Ik begrijp dat het veel gevraagd is maar, als het niet over emotionele onderwerpen gaat, kunnen we dan de emotionele rugzak van woorden negeren? Hoe minder dimensies er spelen tijdens een conversatie hoe duidelijker de boodschap overgedragen kan worden. Een waarschuwing als de soms zware emotionele rugzak terug zijn invloed laat voelen zou zeker welkom zijn.
“Syndroom van Asperger” is een pak korter als omschrijvende aanduiding dan : “Mensen met de stoornis van Asperger kunnen een hoge intelligentie hebben en beter dan gemiddelde verbale vaardigheden, meestal met betrekking tot één onderwerp. Deze onderwerpen of speciale interesses kunnen variëren van het kennen van elke dinosaurus die ooit op aarde heeft rondgelopen over de levensduur van een hommel in Australië tot cosmologie.
De stoornis van Asperger wordt beschouwd als een goed functionerende vorm van autisme. Hoewel de verbale vaardigheden van een persoon in tact zijn, hebben ze over het algemeen veel van dezelfde problemen als anderen met autisme met betrekking tot: problemen met emotionele regulatie, sensorische gevoeligheden, sociale communicatie en uitdagingen met organisatorische vaardigheden. Naast problemen met emotionele, sociale en gedragssymptomen zijn er ook dingen die als heilzaam of nuttig kunnen worden beschouwd. Volwassenen met Asperger hebben bijvoorbeeld vaak een opmerkelijk vermogen om zich te concentreren op een kwestie of probleem gedurende lange perioden. Ook aandacht voor details kan nuttig zijn bij het helpen oplossen van problemen.”
2: 6 woorden
Uithouding, volharding, discipline, presteren topsportcarrière autismecarrière
3: farmacologische hulp
Net zag ik een jonge moeder met kind buiten komen bij de apotheker met een doosje dat herkende als antidepressiva. Na wat surfen vond ik dat een kleine 10% van de Vlamingen antidepressiva gebruikt. Als je alle psychoactieve medicatie samen neemt is het deel van de Vlamingen die farmacologische hulp nodig hebben om in de huidige maatschappij te functioneren beduidend hoger. Af en toe is er een campagne om dat gebruikt terug te dringen maar in mijn opinie is dat dweilen met de kraan open. Zou het niet veel effectiever en gezonder zijn om onze samenleving wat vriendelijker, minder competitief, verdraagzamer, opener kortom menselijker te maken?
Toegegeven, dat kan niet met pilletje dat vergt volgehouden inspiratie, inspanning, visie en nog wat van die dure woorden van ons allemaal. Maar daar hebben we geen tijd voor, we moeten werken, vergaderen, sporten, onze Facebook pagina updaten, etc. Nee, vandaag is er geen tijd. Misschien morgen, na de inkopen. Net na ik naar de apotheker geweest ben voor de slaapmiddelen, de Ritaline, de antidepressiva, ... Ja dan heb mogelijk 5 minuten tijd. Als ik tenminste niet te laat ben voor de fitness, de muziek school, de jeugdbeweging. En ik moet die foto's van dat etentje ook nog posten om mijn sociale media présence wat kleur te geven. Waar moest ik meer tijd en aandacht aan besteden zei u?
